فرمول رازهای پنهان رضایت از زندگی

فرمول رازهای پنهان رضایت از زندگی!

زندگی چیزی فراتر از روزمرگی‌های تکراری و موفقیت‌های بیرونی است.
همه‌ ما کم‌وبیش دنبال همان حس پایدار هستیم که به آن رضایت می‌گویند؛ حال خوبی که فقط با چند لحظه شادی زودگذر تامین نمی‌شود. در دنیایی که آدم‌ها بین لبخندهای لحظه‌ای و احساس رضایت پایدار سرگردان‌ هستند، شناخت عوامل موثر بر شادی و رضایت از زندگی بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد. این مقاله بدون وعده‌های سطحی، به سراغ پژوهش‌ها، دیدگاه‌های علمی و عوامل روان‌شناختی رفته تا پاسخ روشن برای این سوال قدیمی پیدا کند:
چه چیزهایی واقعا حال‌ ما را خوب می‌کند…؟

عوامل موثر در شادی و رضایت از زندگی

شادمانی و نشاط به عنوان یکی از مهمترین نیازهای روانی بشر، به دلیل تاثیرات عمده ای که بر شکل گیری شخصیت آدمی و در یک کلام مجموعه زندگی انسان دارد، همیشه ذهن انسان را به خود مشغول کرده است. از مهمترین نکاتی که در این زمینه مطرح است، چگونگی حصول شادمانی، تقویت آن و عوامل تاثیرگذار بر دستیابی به این نیاز حیاتی است. شخصیت، عزت نفس، اعتقادات مذهبی، سرمایه اجتماعی، فعالیت های اوقات فراغت و… از جمله عواملی هستند که پژوهش ها نشان می دهند بر این پدیده تاثیر بسزایی دارند.
اگر در مورد بسیاری از اصطلاحات مربوط به شادی و رضایت از زندگی کمی سردرگم هستید، شما تنها نیستید!
بین این دو اصطلاح تفاوت وجود دارد.

معنای رضایت از زندگی چیست؟

رضایت از زندگی ارزیابی کل زندگی فرد است، نه صرفا سطح فعلی شادی فرد.
چند تعریف متفاوت از رضایت از زندگی وجود دارد، از جمله اد دینر، محقق رفاه و رضایت از زندگی:
ارزیابی کلی از احساسات و نگرش ها در مورد زندگی خود، در یک مقطع زمانی خاص، از منفی تا مثبت.

تعریف دیگر از رضایت

رضایت از زندگی درجه ای است که یک فرد کیفیت کلی زندگی خود را به طور کلی ارزیابی می کند.
به عبارت دیگر، فرد چقدر زندگی را که دارد دوست دارد. اگرچه تفاوت های کوچک بین تعاریف وجود دارد، ایده اصلی یکسان است:
رضایت از زندگی به احساسات کلی یک فرد در مورد زندگی خود اشاره دارد.

آیا بین شادی و رضایت از زندگی تفاوتی وجود دارد؟

اگرچه به هم مرتبط هستند، اما شادی و رضایت از زندگی یکسان نیستند.
شادی یک تجربه فوری و لحظه ای است. اگرچه لذت بخش است، اما در نهایت زودگذر است.
یک زندگی سالم مطمئنا شامل لحظات شادی است، اما شادی به تنهایی معمولا یک زندگی رضایت بخش را ایجاد نمی کند.
رضایت از زندگی نه تنها از شادی پایدارتر و طولانی تر است، بلکه دامنه وسیع تر نیز دارد. این احساس کلی ما در مورد زندگی مان است و اینکه چقدر از روند آن راضی هستیم.
عوامل زیاد در زمینه های مختلفی از جمله کار، روابط عاشقانه، روابط با خانواده و دوستان، پیشرفت شخصی، سلامت و تندرستی و سایر موارد در رضایت از زندگی نقش دارند. یکی دیگر از تفاوت های شادی و رضایت از زندگی این است که بر اساس معیاری نیست که محققان آن را مهم می دانند، بلکه بر اساس قضاوت های شناختی فرد در مورد عواملی است که از نظر وی ارزشمندترین هستند.
معیارهای رضایت از زندگی عموما ذهنی هستند یا بر اساس متغیرهایی هستند که یک فرد شخصا در زندگی خود اهمیت دارد.
رضایت از زندگی ذهنی و بیشتر احساسی است. فردی که بی خانمان یا بیمار لاعلاج است ممکن است رضایت بیشتری از زندگی نسبت به یک فرد ثروتمند با سلامتی داشته باشد، زیرا ممکن است به مجموعه ای از متغیرهای بسیار متفاوت که در کیفیت زندگی دخیل هستند اهمیت دهند.

والدینگر و شولز میگویند: ( روابط خوب ما را شادتر، سالم تر نگه می دارد و به ما کمک می کند طولانی تر زندگی کنیم).
بیمارانی که ارتباطات اجتماعی قوی تر را گزارش کردند، شادتر و سالم تر از آن هایی بودند که نداشتند.
در کنار حمایت عاطفی بیشتر، مشخص شد که آنها در مقابله با استرس و ناملایمات بهتر عمل می کنند و تعلق خاطر و هدف را افزایش می دهند، فشار خون را کاهش می دهند و عملکرد مغز را بهبود می بخشند.

عوامل موثر بر رضایت از زندگی

برخی از مهمترین عوامل موثر در رضایت از زندگی عبارت اند از:

۱.وضعیت تاهل
«میر» معتقد است که تاهل یک تجربه مهم زندگی از نظر ۹۰ درصد افراد در سراسر جهان است. دانیل و همکاران نشان دادند که افراد متاهل شادی بیشتری نسبت به افراد مجرد، مطلقه و بیوه دارند. «استرلینگ» این موضوع را به گونه دقیق تر بررسی نموده و معتقد است که در همه افراد بلافاصله بعد از ازدواج یک افزایش قابل توجه در رضایت از زندگی به وجود می آید، ولی پس از چندسال بسته به اینکه افراد از زندگی زناشویی خود رضایت داشته باشند یا نه، میزان رضایت از زندگی افزایش یا به خط پایه برمی گردد.
نکته قابل توجه دیگر درباره اهمیت وضعیت تاهل، آن است که رضایت از زندگی خانوادگی به عنوان یک رضایت مقوله ای بیش از سایر مقوله ها مثل شغل، به رضایت کلی از زندگی می انجامد.

۲.شخصیت
آیا تند غذا می خورید؟ تند راه می روید؟ ایستادن در صف های طولانی برایتان مشکل است؟ هم زمان چندکار را انجام می دهید؟
این ها ویژگی هایی است که در مجموع تحت عنوان شخصیت های تیپ A شناخته می شوند.
تجربه نشان داده است که چنین افرادی اغلب خیلی از زندگی خود راضی نیستند با آنکه معمولا از نظر دیگران موفق به نظر می آیند.
مطالعات متعدد بیانگر آن است که از میان ویژگی های شخصیتی، برون گرایی یعنی گرایش بیشتر به فعالیت های اجتماعی و با دیگران بودن، رابطه بسیار قوی با رضایت از زندگی دارد.
برون گرایان وقتی به فعالیت موردعلاقه خود می پردازند، صرف نظر از محتوا فعالیت، نسبت به درون گرایان احساس لذت بیشتری می کنند.
یک فرضیه درباره رضایتمندی بیشتر آن ها این است که این افراد شرایط را در زندگی خلق می کنند که تداوم بخش پاداش در مدت زمان طولانی باشد. آن ها با گرایش به دیگران، منابع حمایتی و توجیه بیشتر را جلب می کنند.
ویژگی شخصیتی مهم دیگر، روان رنجورخویی یا حالت مزمن از عصبانی بودن، خشم، ناراحتی و اضطراب است. این ویژگی رابطه منفی قوی با رضایت از زندگی دارد. این افراد عموما تمایل دارند تا رویدادهای زندگی را به صورت منفی تعبیر کنند.

۳. وضعیت اقتصادی مناسب

تحقیقات ملی و بین المللی، نشان داده اند که در طبقات اجتماعی و اقتصادی پایین تر میزان رضایت از زندگی کمتر است. در یکی از این تحقیقات که ۲۹۴۸ نفر در آن شرکت داشتند، مشخص شد که افراد طبقات اجتماعی و اقتصادی پایین تر، رضایت از زندگی کمتر، شکایت های ذهنی بیشتر و وضعیت سلامتی بدتر دارند و ظاهرا کمتر برای مراقبت از خود اقدام می کنند و همین امر سبب کاهش وضعیت سلامت در آنها می شود.
این امر نشان می دهد که بالا بودن نسبی سطح رفاه اجتماعی و امکانات مالی مناسب ممکن است در افزایش رضایت از زندگی نقش داشته باشد. در همین راستا، معلوم شده که ثروت ملی با رضایت از زندگی مرتبط است.
البته ثروت ملی در صورتی کارایی خود را در افزایش رضایت نشان می دهد که به افزایش سطح رفاه کل جمعیت کمک کرده باشد. همان طور که صرفا داشتن ثروت در بسیاری از کشورهای آفریقایی، هنوز میزان رضایت از زندگی مردم و امید به زندگی آنها را تغییر نداده است. حتی اگر پادشاه یک کشور آفریقایی جز ثروتمندترین مردم دنیا باشد.
شغل نه تنها منبع درآمد بلکه فعالیتی معنادار برای افراد جامعه است. مطالعات مختلفی رابطه رضایت از زندگی و زندگی شغلی موفق را بررسی و تایید کرده اند. ( ساتن ) ، نشان داده است افرادی که هیجانات مثبت بیشتر دارند، حقوق بهتر و رده شغلی بالاتر دریافت می کنند و همچنین افراد موفق از نظر شغلی و نیز افراد در رده های بالاتر شغلی رضایت بیشتر از زندگی داشته اند.
البته حالت دوم کمتر بررسی شده و به پژوهش های بیشتر نیاز دارد. از سوی دیگر مشخص شده که بیکاری اثرات منفی درازمدت بر افراد باقی می گذارد، حتی اگر این افراد دوباره به کار گرفته شوند.

۴. محبوبیت، مقبولیت، موفقیت
خانم الیزابت هارلوک، روان شناس معاصر، سه «میم» را عوامل اصلی شادی میداند: محبوبیت، مقبولیت و موفقیت.
باید برای نشاط و شادابی عوامل فوق را کسب کرد.

شادی چه تاثیری بر سلامت روان دارد؟

از آنجا که شادی یکی از هیجانات اساسی بشر است، لذا هر کس به فراخور خود آن را تجربه می نماید.
اما تعریف شادی به سادگی تجربه آن نیست.
افلاطون در کتاب جمهوری به سه عنصر در وجود انسان اشاره میکند که عبارت اند از: قوه عقل یا استدلال، احساسات و امیال افلاطون شادی را حالتی از انسان می داند که بین این سه عنصر تعادل و هماهنگی وجود داشته باشد.
ارسطو شادی را زندگی معنوی می داند و معتقد است که شادی مبتنی بر تعداد وقایع لذت بخش است.
جامع ترین و در عین حال عملیاتی ترین تعریف شادمانی را وینهوون ارائه می دهد. به نظر او، شادمانی به قضاوت فرد از درجه یا میزان مطلوبیت کیفیت کل زندگیش اطلاق می گردد. به عبارت دیگر شادمانی به این معناست که فرد چقدر زندگی خود را دوست دارد.

نتیجه‌گیری :

در نهایت، رضایت از زندگی مفهومی نیست که تنها در آمارها یا تحقیقات دانشگاهی خلاصه شود؛ بلکه تجربه‌ درونی و ملموس است که با ترکیبی از عوامل بیرونی و درونی شکل می‌گیرد. آنچه زندگی را رضایت‌بخش می‌کند، لزوما دارایی‌های مادی یا لحظات گذرای شادی نیست، بلکه کیفیت روابط، معنا یافتن در نقش‌ها، پذیرش خود و حضور ذهن در مسیر زندگی است. هر فرد، بسته به ارزش‌ها، باورها و شرایط خود، تعریف منحصربه‌فرد از زندگی خوب را دارد؛ و درست در همین تفاوت‌هاست که راه‌های رسیدن به رضایت گوناگون و شخصی می‌شوند. شاید نتوان نسخه‌ واحد برای خوشبختی نوشت، اما می‌توان آگاهانه‌تر زیست و از مسیر، نه فقط مقصد، لذت برد.